poniedziałek, listopada 19, 2012

"Duma i uprzedzenie" Jane Austen

Tytuł: Duma i uprzedzenie
Autor: Jane Austen
Wydawca: Prószyński i S-ka
Rok wydania: 2011
Liczba stron: 302
Moja ocena: 6/6











Na początku dziewiętnastego stulecia każdy niezbyt zamożny ojciec córek - zwłaszcza kiedy miał ich na przykład pięć - nader często musiał zadawać sobie pytanie: kiedyż to w sąsiedztwie pojawi się jakiś odpowiedni kawaler? A kiedy się już pojawił, następowały perypetie, które Jane Austen z upodobaniem opisywała. Duma i uprzedzenie uznana została za arcydzieło w dorobku tej angielskiej pisarki, głównie dzięki zabawnym, zgoła dickensowskim opisom postaci głupich i niesympatycznych. Swoje znaczenie miały też melancholijna refleksja nad rolą pieniądza i pozycji społecznej, które decydowały o życiu młodej panny, oraz znakomity, powściągliwy styl, doskonale oddający harmonię opisywanego świata.

Duma i uprzedzenie powieść obyczajowa Jane Austen, angielskiej pisarki wydana w 1813 roku, a napisana w latach 1796 - 1797. Jest to moje pierwsze i zarazem nie ostatnie spotkanie z Austen. Jestem jej książką oczarowana i na pewno wrócę nie raz do tej powieści. Napisana jest pięknym językiem i w pięknym stylu co sprawiło, że przyjemnie się czytało, nie brak w niej dobrego humoru.
Akcja opowieści rozgrywa się w XIX wieku. Książka opowiada o angielskiej rodzinie Brennetow, mieszkającej niedaleko miasteczka Meryton w hrabstwie Hertfordshire, o losach i perypetiach pięciu sióstr, które matka, cechująca się nieroztropnością i małym rozsądkiem pragnie i usilnie dąży to tego, aby wydać je bogato i jak najszybciej za mąż. Jest to jej głównym celem w życiu. Natomiast pan Brennet inteligentny i wykształcony człowiek, nie wtrąca się za bardzo w poczynania żony i życie rodzinne, co w dużym stopniu przyczynia się do losów córek. Większość czasu samotnie spędza w swojej biblioteczce, gdzie ma święty spokój. Ceni sobie jedynie towarzystwo Elizabeth i Jane, dwóch najstarszych córek, które są zarazem najinteligentniejsze i najbystrzejsze z sióstr. Marzą one o prawdziwej miłości, podczas gdy młodszym w głowie tylko bale, plotki i uganianie się za oficerami.
Książka opisuje życie bogatej angielskiej arystokracji, jest nie tylko o rozsądnej trzeźwo myślącej kobiecie, także o miłości, dumie i uprzedzeniu do nowo poznanych ludzi, które może okazać się mylące, a przy bliższym poznaniu danej osoby można zmienić o niej opinię, mowa tutaj min. o Lizzy i panie Darcym, ale także o dobrym wychowaniu, zachowaniu, prowadzeniu się i przyzwoitości.
J. Austen za pomocą wykreowanych postaci przedstawiła w sposób znakomity, ironiczny i zgoła zabawny cechy ludzkie takie jak głupota i nieroztropność, brak rozsądku, przyzwoitości, zazdrość. Każda postać przedstawiona w opowiadaniu jest barwna i ciekawa, a sama powieść ponadczasowa.

10 komentarzy:

  1. klasyk, którego nie czytałam. zabieram się do niej od kilku lat, ale powieści historyczne jakoś mnie nie pociągają, chociaż jedną właśnie czytam, być może zmienię o nich zdanie i wreszcie sięgnę po książkę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja do klasyków zawsze podchodzę z ciekawością i chętnie po nie sięgam, od czasu do czasu.
      "Dumy i uprzedzenia" nie zaliczyłabym do typowych powieści historycznych, raczej do obyczajowych.

      Usuń
  2. Klasyk, tylko tyle można powiedzieć :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pamiętam, jak czytałam tę książkę po raz pierwszy - był mroźny, grudniowy wieczór, zbliżały się święta, a ja zamiast pomagać w domu, z wypiekami na twarzy czytałam i marzyłam, że kiedyś spotkam mojego własnego pana Darcy'ego... No i się spełniło:)

    Uwielbiam też serial z Colinem Firthem, zgadzam się ze stwierdzeniem, że urodził się on by zagrać pana Darcy'ego, bo w "Brodget Jones" też był uroczy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie też było trudno oderwać się od lektury:)

      Usuń
  4. We LOVE that movie<3 basically anything with her in it!

    ox from NYC!
    davie+erica

    LPFashionPhilosophy

    OdpowiedzUsuń
  5. Hmmm... raczej mnie nie ciągnie, ale recenzja pochlebna i to doceniam. ^^

    OdpowiedzUsuń
  6. jakoś nigdy wcześniej nie ciekawiła mnie proza Austin, jednak, jak napisałaś o pięknym języku, to aż mam ochotę ją przeczytać, teraz tak mało jest książek tak pisanych, większość jest pisana po prostu poprawnie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też nie specjalnie interesowałam się książkami Austen, ale pod wpływem pozytywnych recenzji i po przeczytaniu "Dumy i uprzedzenia", chciałabym w przyszłości przeczytać pozostałe powieści tej autorki:)

      Usuń

Dziękuję wszystkim za odwiedziny i komentarze, które zawsze chętnie czytam i na które staram się w miarę możliwości odpowiadać:-)